To co już za mną:

Wpisy archiwalne w miesiącu

Czerwiec, 2018

Dystans całkowity:1228.60 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:37:51
Średnia prędkość:32.46 km/h
Maksymalna prędkość:84.00 km/h
Suma podjazdów:7057 m
Maks. tętno maksymalne:189 (97 %)
Maks. tętno średnie:178 (92 %)
Suma kalorii:25874 kcal
Liczba aktywności:18
Średnio na aktywność:68.26 km i 2h 06m
Więcej statystyk

Rozjazd po Łasku

Poniedziałek, 11 czerwca 2018 · Komentarze(0)
Kategoria 0-50km
Pojechałem na rozjazd po wczorajszym maratonie. Rozjazd trochę "z musu" niż przyjemność. Niedospany, zmęczony, padniety...

Po przyjeździe 2h drzemki, kąpiel i dalej do spania. "Czasem można, czasem trzeba". A co tam, te dwie godziny mi się po prostu należały!

Od środy zabiegi na kolano po wypadku w Radkowie. Poważniej niż mi się wydawało, doskwiera i boli!

cad: 79

Zapraszam do komentowania wpisów | Komentarze(0)

Wygrana - Supermaraton Jastrzębi Łaskich 2018

Niedziela, 10 czerwca 2018 · Komentarze(5)
Kolejny supermaraton z cyklu Supermaratony.PL. - Maraton Jastrzębi Łaskich w .... Łasku.  Od dawna planowany i zapłacony, ale jak łatwo po kraksie w Radkowie mogły się plany pozmieniać.. Oj! Jak wiele od nas nie zależy. Masakra!

Ale w Łasku bez problemów pojawiam się chwilę przed 6 rano... bo start jest o 7:03! No i co? Dekoracje od razu, wyjazd z boiska bo festyn i takie tam. Zacznijmy jednak jeszcze raz:

Jem ostatki makaronu, który standardowo ledwo przechodzi mi przez gardło. Odbieram numery startowe....okazuje się w biurze, że dzisiaj bedę dzierżył szczęsliwą 13 ! Szybka wizyta w toalecie i przygotowania Treka do jazdy. Niby nic, bo tylko 211km.

Jadę na krótką rozgrzewkę i melduję się punktualnie na starcie. Od startu chłopaki gazują, ja jadę z rezerwą. Boli mnie kolano, bolą mnie biodra i lędźwie po upadku w Radkowie - tak, ciągle mi doskwierają. Największe pretensje o to miał oczywiście ten, który.... w Radkowie nie chciał dawać zmian by później uciekać no a finalnie nawet nie ukończyć gigi.

Ale jechaliśmy całkiem spoko, po trochę ponad godzinie jazdy doszła nas grupa jadąca trzy minuty za nami. Grupa więc się nam lekko powiększyła i paradokslanie - było nas więcej ale jechało się trudniej. Ale równa i mocna jazda dużo dawała. Przejeżdżaliśmy kolejne kilometry bardzo sprawnie. Na drugim kółku popracowałem, by na trzecim walczyć już samemu ze sobą - plecy zaczęły boleć jak nigdy.

Na kilka kilometrów do mety uciekł nam Henryk Bętlewski... a nasze grupetto już mocno uszczuplone zabierało się za walkę na finiszu. Tam wbrew wszystkiemu - nie odzyskałem sił, tam po prostu dałem z siebie 101% i wygrałem 1m w M2 oraz 8m Open.
Takie już jest kolarstwo, czasem można się powozić... W zeszłym roku dawałem sam często koło innym maruderom, ale dzisiaj byłem flak. Dodatkowo wykonczyła mnie pogoda, nie samo gorąco ale giga ciężkie powietrze.

Wody wystarczyło w sam raz przez wziętą butelkę w kieszeń wraz z cocacolą. Na trasie zjadłem raptem 3 żele i jednego banana. Przyjechałem mega głodny, ale totalnie nic nie wchodziło....a kolejny żelek to już bym chyba zwrócił na koniec.

Organizacja maratonu w Łasku na wielki plus! Motocykliści na trasie i sędziowie, profesjonalny pomiar czasu time2win! , obstawa na każdym skrzyżowaniu, szybka i w miarę sprawna dekoracja. Maraton na najwyższym poziomie.

A ja, mimo że wygrałem wcale nie jestem zadowolony.  Moja forma i obecna dyspozycja są gdzieś dwa mery pod ziemią i pzyklepane.
Mam nadzieję, że w najbliższy weekend coś powalczę :)

cad: 81


Zapraszam do komentowania wpisów | Komentarze(5)

Ultramaraton Piękny Zachód 2018

Piątek, 8 czerwca 2018 · Komentarze(1)
Może w samym maratonie udziału nie biorę, ale jeśli chłopaki jechali przez Krotoszyn, to czemu się nie spotkać?

Od samego startu śledziłem kozaków z dystansów 1900 i 1000km... Po małych obliczeniach doszedłem do wniosku.....że w moich okolicach będą mniej więcej między 16 a 19 w piątek - dzisiaj po mojej pracy.

No to wychodząc z pracy dałem gazu, w domu tylko szybkie szykowanko, banany, cocacola w kieszonki i kasa no i jazda im naprzeciw...

Pierwszy w Kobylinie pojawił się Paweł Sojecki jadący 1900km. Widać po nim zmęczenie, ale jedzie cały czas równo ale już około 19-23 km/h. Morderczy dystans. Poczęstowałem Pawła colą, pojechałem obok niego urządzając małą pogawędkę aż do Krotoszyna, przeprowadziłem przez miasto i zawróciłem... Kupiłem kolejne puszki słodkiego napoju i po chwili minęli mnie Zdzisław Kalinowski wraz z koleżanką Agatą. Wyglądali również bardzo dobrze, pogadaliśmy chwilę i wróciłem sobie na stację... Patrzę a tu już tysiaki nadjeżdżają....

Kolega Pikuła, Kosma Szafraniak i w Kobylinie są już Zbigi Kreft oraz Marian Kołodziejski. To kupiłem jeszcze po zimnej coli i wyjechałem im naprzeciw. Spotkaliśmy się jakieś 7km przed Krotoszynem i jechaliśmy razem do Milicza :)

Zawróciłem, miałem pod wiatr... doczłapałem się do domciu. Z planowanych 30-40km wyszlo prawie stooo :)

Jechało się już dużo lepiej niż ostatnie dwa razy. W ogóle było fajnie spotkać znajomych na trasie, na swoich terenach :)

cad: 79

Zbigniew i Marian :)


Zapraszam do komentowania wpisów | Komentarze(1)

X Koźmiński Maraton Rowerowy

Niedziela, 3 czerwca 2018 · Komentarze(1)
Po tygodniu przerwy, zapisany od dawna na ten miniMaraton, stawiłem się dzisiaj w Koźminie Wielkopolskim koło Krotoszyna.

Dystans do przejechania niezbyt wielki, ale i również forma leży, bo od tygodnia do góry brzuchem leżę... Leżę i dogorywam, odpoczywam i dochodzę do siebie bo kraksie w Radkowie. Pojechaliśmy z Czesiulkiem od samego rana, raptem dziesięć minut na start, noo i tak to ja mogę jeździć na wyścigi ;-) Od rana makaron, jakaś kanapka i banan.

Maraton zorganizowany wręcz perfekcyjnie, a inni orgowie często mogą się od chłopaków z AGK Koźmin Wlkp. uczyć!
Świetnie oznakowana trasa strzałkami, obstawiona strażakami i innymi służbami na KAŻDYM skrzyżowaniu, szybkie i sprawne wydawanie numerów startowych, BARDZO NISKIE WPISOWE (30zł!), pyszna grochówka i placek do oporu, cukierki, banany, woda... losowanie nagród i puchary oraz piękne medale pamiątkowe!

Co do samego wyścigu, to tak naprawdę nie mam o czym pisać, dupa totalna. Od początku jedziemy we czterech, później już tylko we trzech praktycznie do samej mety. Ja po kraksie i tygodniu "regeneracji" ledwo trzymam się na kole i daje marne zmiany, nie mogę utrzymać tempa, a tętno też nie takie jak powinno być. Cały ciężar pracy na pleecy wziął Damian Michalski z Interkolu, z którym idealnie rozegraliśmy finisz i Interkol w M2 zajął 2 i 3 miejsce :)

Czesiulek pojechała najlepiej ever! Średnia taka, że hohoho klękajcie narody. Wróciliśmy do domu z dwoma pucharami ;-)

cad: 83

Z Czesią na starcie :D


Takie podium ;-)

Zapraszam do komentowania wpisów | Komentarze(1)